Njësia administrative Karine, e vendosur në lindje të rrethit Peqin, është një destinacion tjetër i preferuar për largim për vendasit dhe turistët. Fshati me një popullsi prej 1500 banorësh krenohet me një pamje mahnitëse panoramike, me një kombinim të fushave të gjelbërta të mbuluara me perime dhe të lashta, kodra e kodrina me ullishte dhe më thellë në fshat, syri kurioz përshëndetet nga male të ulëta të vendosura më në veri. Traditat e lashta të Karines, dhe kultura lokale janë të dukshme dhe të lulëzuara. Shtigjet e ngushta të zonave te ulëta malore që të çojnë në majë, ofrojnë një pamje të shkëlqyeshme. Njësia administrative Karine, ish-komuna në Qarkun e Elbasanit, përbëhet nga fshatrat: Karinë, Kazije, Rrozej, Progem, Sinametaj, Drangaj dhe Garunje.

Fshati është i zhytur në një pamje panoramike mahnitëse.

Me të drejtë konsiderohet porta e hyrjes në qytetin e Peqinit. Karina qënë historikisht e unifikuar gjeografikisht me Peqinin, ose më saktë ka qenë një pjesë integrale e një ansambli urbanistik të harmonizuar. Si provincë, Peqin ka qenë tradicionalisht një strukturë e mirë-organizuar e komunitetit së bashku me Karine, Pajove, Gjocaj, Sheza, Përparim por trashëgoi ndarje administrative, të pabazuara dhe të motivuara politikisht, të cilat kanë fragmentuar rëndë dhe frenuar zhvillimin urban të krahinës. Historikisht, Peqin si krahinë nuk ka qënë ndarë në njësi të tilla konvencionale siç kemi sot, dhe pronat e familjeve Peqin janë përhapur në të gjithë rajonin. Ky fakt është aq i vërtetë sa që Peqin dhe Karine kishin një ekonomi të përbashkët. Toka e gjetur në afërsi të Peqinit përfaqëson një aset të vlefshëm por është menaxhuar dobët dhe braktisur nga pushtimet dhe zhvillimi kaotik urban, i cili i hoqi frymëmarrjen natyrale këtij qyteti, si në çdo vend tjetër në Shqipëri. Ky fond i tokës ishte në pronësi të grupit të ish-bashkëpronarëve Karine. Karinë dhe Peqini u ndanë si një ekonomi pas vitit 1965 dhe që prej asaj kohe eshtë reduktuar në një ekonomi të vogël, të braktisur. Peqini mbeti një sektor i Ndërmarrjes Bujqësore Elbasan deri në vitet 1980. Aktualisht Karina, si njësitë e tjera, po përjeton një bum të kaosit urban, duke rrëmbyer tokë bujqësore dhe duke penguar në të vërtetë organizimin territorial të sektorit bujqësor. Karina është një zonë e pasur, me një reliev ideal gjeografik, i cili mundëson jo vetëm kultivimin e një larmie produktesh bujqësore, por edhe një zonë shumë të favorshme për rritjen e ullirit, vreshtarisë, frutave dhe bagëtisë. Periudha post-komuniste dhe emigracioni krijuan premisa për ndërtimin nga banorët e zonës Karina të vilave dhe shtëpive, të cilat edhe pse të bukura dhe komode, nga pikëpamja urbane nuk pasqyronin një vizion funksional modern që do të shërbente në konfigurimin të një bërthame të bashkësisë me të gjitha njësitë e nevojshme për ringjalljen e jetës së komunitetit në secilën prej qelizave të saj. Në Karine, ndërtimi i një rezervuari duhet të konsiderohet seriozisht, pasi struktura gjeografike mundëson plotësisht një gjë të tillë. Ky rezervuar, jo vetëm që ndihmon ekonominë lokale, por në të njëjtën kohë gjeneron një burim cilësor të jetës në komunitet, ku mjedisi përreth mund të përdoret për të ngritur një park rekreativ duke shtuar elemente të tjerë dekorativë natyrorë, (mbjelljen e pemëve dhe luleve dekorative, struktura me kalldrëm, shesh lojërash për fëmijë, stola, ndriçim dhe një njësi e vogël shërbimi). Gradualisht, ky kombinim i elementeve natyralë dhe artificialë shërben si bazë fillestare për krijimin e njësive tërheqëse turistike. Sot, kur diskutohet për turizmin, gjithnjë e më shumë theksi vihet në përshtatjen organike dhe përshtatjen ndaj elementeve natyrore. Zbatimi i një fondi të infrastrukturës së komunitetit Karina për turizmin, për të stimuluar nevojat lokale të ekonomive të bazuara në turizëm. Një faktor tjetër motivues në zhvillimin e kësaj zone do të ishte rruga Karinë - Sinametaj - Ballije - Garunjë - Damarkaj - Drejtuar me degën Ballije - Rrostej - Thartor. Përmes kësaj arterie, do të arrihej lehtësisht në Vrap - Gjysylkonajt - Peze dhe më në fund do të realizonte ëndrrën e hershme të banorëve të provincës së Peqinit, shtrirjen e rrjetit rrugor për tu lidhur me kryeqytetin e Shqipërisë, Tiranën. Ndërtimi i rrugës lidhëse Tiranë - Peqin - Lushnje, është një hap i rëndësishëm për sa i përket zhvillimit, dhe potencialisht rrit burimet e zonës.